Vincent Lebbe, geboren in Gent in 1877, wordt in 1901 naar China gestuurd als missionaris.
Hij raakt meteen in de ban van dit land en de inwoners en integreert er zich volledig, bij zover dat hij de Chinese nationaliteit aanneemt.
Hij krijgt de naam LEI MING YUAN, “De donder, rommelend in de verte”.
Hij zal heel zijn leven strijden tegen de koloniale inmenging van de westerse mogendheden en van Japan, die er geleidelijk was gekomen vanaf 1848. Hij zal een krant oprichten, gemaakt door de Chinezen voor de Chinezen en hij wordt de initiatiefnemer van een lokale kerk, geleid door een inheemse geestelijke. Hij zal zelfs – een echte revolutie binnen de missionarisbeweging – de inwijding gedaan krijgen te Rome van zes Chinese bisschoppen in 1926.

Toen China door Japan werd overmeesterd in 1937, droeg Pater Lebbe bij tot de oprichting van een heel doeltreffende ploeg Chinese brancardiers en tot de vorming van een speciale eenheid gelast met de ontwaking van het patriottisch bewustzijn.
De Chinezen zeiden van hem “Hij houdt meer van China dan wijzelf”.
Bij zijn dood in 1940 was hij een nationale held geworden en tegenwoordig is hij de enige buitenlander die geëerd wordt in Taipei (Taiwan) op de heldenherdenking van van de Chinees-Japanse oorlog.
Hij was erg begaan met de gebeurtenissen van zijn tijd en hij drukte een grote stempel op de katholieke kerk door ze een universelere dimensie te geven.
Hij liet een heel veeleisend geestelijk programma na dat hij heeft samengevat in drie punten:

	Totale onthechting
	Echte liefdadigheid
	Constante vreugde

Kardinaal SUENENS zei van hem: “Hij was er helemaal voor de Chinezen, bij zover dat hij zichzelf vergat en zijn krachten uitputte. Het is het lot van profeten om voorop te lopen. Hij was een van de grote bezielers van het Tweede Vaticaans Concilie. Hij heeft de kerk het gelaat gegeven van een volledige openheid naar alle volkeren.”